من و گنجشکهای خونه دیدنت عادتمونه........

گـــــــاهـــــــی
یــــــــاد کـُــــــن مــــــرا .. مـــــــن هـــــمـــــانــــــــم
کــــــه اگـــــــر؛ ســـــاعــــــتــــــی، بــــــــی
خــــــــبـــــــر بُــــــــودی ازم ... آســـــمان را بـــــه
زمــــــیـــــن مــــــی دوخــــــتــــی

دراین آرام شب که هیچ جنبشی نیست،
دو ستاره در کنار ماه می خندند!
دو ستاره ای که تصــویر من و تـوست
یا بهتر بگویم:
خـــودِِ خـــودِ مــن و تـــوست !
من امشب تا سحر، خوابم نخواهد برد
وجودم از تمنای تو سرشار است!

باران زمین جای قشنگی نیست من از جنس زمینم خوب میدانم که گل در عقد زنبور است و اما یک طرف سودای بلبل یک طرف خال لب پروانه را هم دوست می دارد من از جنس زمینم خوب میدانم که اینجا جمعه بازار است و دیدم عشق را در بسته های زرد و کوچک نسیه می داند در اینجا قدر نشناسند  در سکوتم پر از ناگفته هاست

دل من باز گریست،
قلب من باز ترک خورد و شکست،
باز هنگام سفر بود و من از چشمانت می خواندم
که به آسانی از این شهر سفر خواهی کرد،
و از این عشق گذر خواهی کرد،
ونخواهی فهمید،
بی تو این باغ پر از پاییز است ...

نمیبخشمت بخاطر تمام خنده هایی که از صورتم گرفتی

بخاطر تمام غمهایی که بر صورتم نشاندی

یادم میاد بارها وبارها درگوشم زمزمه میکردی هرگز فراموشت

نمیکنم .اما دیروز حتی صدایم را نشناختی ......

روزهاست سراغی از من نمیگیری آیا به ابد رسیدیم؟

باور نمی کنم چقدر تنها شدم

تو تنها دلخوشیم در برهوت زندگی بودی .

دیگر واژه ها هم وسعت دلتنگیم را بیان نمی کنند

خداحافظ

امشب دوباره غرق در تمنای دیدنت

سرمه ی انتظار به چشمانم میکشم

امشب دوباره تو را گم کرده ام

میان آشفته بازار افکار مبهمم

توی کوچه های بی عبور پاییزی

دستان گرمت را .. نگاه مهربانت را .. شانه های بی انتهایت را

منتظر نشسته ام