|
عشق به پاکی شبنم |
|||
|
شنبه 27 خرداد 1391برچسب:, :: 1:29 :: نويسنده : باران
روزگارکودکی خوش روزگاری داشتیم خانه ای پرگل میانش حوض آبی داشتیم
آن زمان کودکی فصل بهاران بودوبس فصل ،شادی، بی غمی درهرنفس آخر ای جان سایه مهر پدر گسترده بود بچه هایش ایمن ازهرغصه بود مادری بس مهر با ن وسا ده ده د ل باهمه،کوچک بزرگ اوپاکدل قصه ها یش وه چه شیر ین وقشنگ می کشید م او درآغوشش چه تنگ خواهرانم یک بیک چون یک فرشته چون ملک مهربان وشوخ وزیباوقشنگ تک برادر چون نگینی درمیان او نبُد با ما دمی، نامهربان همچوآهویی پی بازی بُدیم گه میان سبزی شمشادها گُم میشدیم ناگهان فصل خزان درخانه ماهم رسید کم کمک غم هم به دلهامان رسید دست گلچین زمان اول پدرازماگرفت آنهمه شادی وشور یکباره ازخانه گریخت چند سالی هم بدین منوال رفت عمر ما بگذشت و غم از دل نرفت کوچ کردیم یک بیک از آن سرا لیک نرفت ازیاد ما آن روز ها مدتی بگذشت ودر یک شام سرد ناگهان لرزید زمین از جای کند سرو نازم شاخ شمشادوگلم مهربان آن نوجوان آن نو گلم داغ تازه آتشی برپای کرد رفتن او جگرم را داغ کرد قامت بالا بلندش شد نهان پاره ای ازجان ما رفت ناگهان آه وشیون چاره ساز ما نبود اشک ریختن هم دوای مانبود لاجرم صبر پیشه کردیم و سکوت وای ازا ین فریادهای درسکوت ازپی او مادر جان خسته هم شد روان از این سرای پر زغم لیک گویا دهر شوخی پیشه کرد احتمالا امتحان را پیشه کر د انتقام هر خوشی هر لذ تی یک بیک از ما گرفت در مدتی خواهر کوچکترمان رفت زکف ای دوصد نفرین به این دنیای پست او گُهر بود نه چو دُر اندرصد ف حیف شد آسان بدادیمش زکف این غم آخر زپا انداخته دیگرمرا غیر یک خواهر مگردیگر کسی مانده مرا؟ اوست تنها همدم تنهاییم می کشد بردوش خود بارغم و شیداییم نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ  آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
|
|||
 |
تبادل
لینک هوشمند
