نه تو می مانی و نه اندوه

و نه هیچیک از مردم این آبادی…

به حباب نگران لب یک رود قسم،

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،

غصه هم می گذرد،

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند…

لحظه ها عریانند.

به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز

ارسال:رها یکدوست خوب 

نظرات شما عزیزان:

elsana

ساعت14:34---1 بهمن 1390

[وب سایت]

وبلاگت حرف نداشت تو هم سر بزن بااااشه اگر نزنی اینجوری میشم پس سر بزنooook

رها

ساعت11:08---26 دی 1390

[وب سایت]

سلام دوست گلم ممنونم از اينكه بهم سر زدي
منم لينكت كردم
بازم منتظرت هستم

ترانه

ساعت23:24---25 دی 1390

وبلاگ قشنگی داری مطالبش خیلی با احساسه مرسی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: